Dzwonnica Dobra

Cerkiew bramna pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, z dzwonnicą w izbicy.
Obecnie dzwonnica kościoła rzymskokatolickiego

Cerkiew bramna pochodzi prawdopodobnie z XVII w., przebudowana w w. XVIII.

Trzykondygnacyjny budynek jest usytuowany na osi świątyni. Według tradycji była ona kiedyś samodzielną cerkwią. Zbudowana na rzucie kwadratu, dolna kondygnacja wymurowana z kamienia, otynkowana i pobielona. W niej znajduje się brama przelotowa o otworach zamkniętych odcinkowo, sklepiona kolebkowo. Drugą kondygnację, już drewnianą, stanowi zrębowa kaplica nakryta stropem belkowym i oblegającym ją szalowanym gankiem, opartym na czterech słupach z zastrzałami. Mieścił się tu XVIII-wieczny ikonostas w typie archaicznym z jednymi wrotami diakońskimi. Ikonostas nie przetrwał do dzisiejszych czasów. Drugie piętro o konstrukcji słupkowo-ramowej jest przeznaczone na dzwony. Do dzisiaj zachowały się tam dwa jeden z herbem Leliwa i datą 1625 r., drugi z datą 1924 r.

Zewnątrz kondygnacje środkowa i górna, są oddzielone daszkiem pulpitowym z facjatką od frontu, pobitym gontem. Górna kondygnacja z lekko nadwieszoną izbicą, posiada kilka niewielkich trójkątnych okienek. Jest ona nakryta dachem namiotowym pobitym gontem. Na poszczególne kondygnacje można dojść po stromych drewnianych schodkach, przypominajacych drabinę. Budowla nakryta jest gontowym namiotowym dachem, który jest zwieńczony glinianą, wypaloną banią garncarskiej roboty. Do cerkwi bramnej przylega ogrodzenie, tworzące okrąg, w którym znajdują się nagrobki dawnego przycerkiewnego cmentarza oraz kolejna, już główna cerkiew.

Cerkiew bramna w Dobrej jest jedynym zabytkiem w Polsce, reliktem Średniowiecznej tradycji budowlanej sytuującej świątynię ponad bramą w fortyfikacji.

dobradzwon dobradzwon1 dobradzwon2