Na naszej stronie prezentujemy nostalgicznie wyrażone wierszem myśli o świetności Tirafa Regalis – Tyrawy Królewskiej. Wiersz autorstwa Szczepana Rudnickiego pochodzi z albumu „Parafia Mrzygłód”.
„Pominięta”
Nie baśń to ani chorego narracja,
O jakiś tam starych średniowiecznych dziwach,
Trudno Jest uwierzyć po tych dewastacjach
lecz to historia prawdziwa.
Trudno jest ją uznać, kiedy oczy sqdzq,
Gdyż nimi niewiele dziś odczytać można,
Lecz faktom nie można zarzucić, że błqdzq,
A myśl o wielkości wcale nie Jest zdrożna.
Nie jedna kraina marzyła by o tym,
A tu się to wszystko realnie zdarzyło,
Co nazwać by można wielowiekiem złotym,
Bo chwałq tq ziemię na zawsze okryło.
To miejsce co można zakryć piqstkq dziecka,
A pozostawione tu dla dziejów straży,
To była duchowa stolica i świecka,
którego to mianem sam król go obdarzył.
Stolica krainy nazwanej Bieszczady,
pełnej Bojków, Łemków dumnego Hucuła,
Tirafa Regalis Ty doznałaś zdrady,
Bo ziemia ta cała dla Ciebie nieczuła.
Nikt dzisiaj o tobie sławnej nie pamięta,
O wielu zaszczytach, które posiadałaś,
w zachwycie poetów jesteś pominięta,
A taka mocarna byłaś i wspaniała.
Znikły przywileje, wygasły zaszczyty
Ale po zaułkach drzemiq chwały głosy.
Jak skarb drogocenny przed światem zakryty,
jak psalm dziękczynienia słany pod niebiosy.
Szczepan Rudnicki
